De schoolvakantie is bijna gedaan en mijn familie is weer voltallig. Dat is gevoel is gewoon super, maar het is weer aanpassen. Mijn man spreekt over zever, maar toch is het aanpassen. Noem het 'je plek zoeken in de troep' de gewoontes die je had toen je alleen was met twee kids, veranderen. Je moet nu rekening houden met 3 kids, maar ook je man. Het zijn kleine dingen zoals opstaan, eten, spelen en slapen. Je bent gewoon niet alleen meer. Maar dat terzijde, het is geweldig om Miko weer te knuffelen en zien hoe groot hij is geworden. De gewoonten van hem zijn anders, zijn gedrag. Het is allemaal wat zoeken, maar echt geweldig.
Nu dat iedereen thuis is, heb ik mijn naaimachien opzij gezet. Maar vandaag moest ik nog iets maken, morgen is er een verjaardagsfeestje van mijn metekindje. Dus maakte ik een klein envelopje, hier kan ik haar morgen wat geld geven en kan ze haar eigen cadeau kopen.
Zo worden er weer kleine overschotjes van stof verwerkt.
Morgen nog even strijken en dan zijn we klaar.
Marij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten