Pagina's

vrijdag 9 oktober 2015

Leven met een voedselallergie

Het komt meer en meer voor dat kinderen een allergie hebben. Dit kan een voedselallergie zijn maar ook allergisch zijn voor huisdieren en dergelijke. 

Mijn dochter Jele, krabte al toen ze klein was. Ze had ook uitslag in haar gezicht toen ze borstvoeding kreeg, maar toen legde ik geen verband met de problemen die we nu hebben. 

Maar ik zal beginnen bij het begin. Toen Jele klein was, had zij bubbels op haar wangen. We kregen een zalfje om te smeren en nog een zalfje met cortisone. Maar echt verbeteren deed dit niet. Er werd voor de eerste keer bloed getrokken. Hier bleek ze allergisch te zijn voor kat en hond, maar ook aardappelen en wit van ei. Dus dit werd vermeden en er werd speciaal voor haar verse groentenpap gemaakt. We hadden hier ook het gevoel dat dit niet het enigste. Een aantal maanden later werd weer bloed afgenomen. Er werd vanalles getest en niets gevonden. Maar ze bleef s' nachts wakker worden van de jeuk. Ze bleef krabben tot bloedenstoe. Ze werd hysterisch midden in de nacht. We leerden fenistil druppels en zalf kennen. Dit verzachte de jeuk. We probeerde allemaal verschillende soorten zalf, maar we hadden niet het gevoel dat er iets hielp. 

Later gingen we naar een dokter die gespecialiseerd is met dit soort zaken. Maar eigenlijk kon ze ons ook niet echt helpen. Er werd aangeraden om een eliminatiedieet te doen. 
Dus nu probeer ik alles op te schrijven wat ze eet en wanneer ze last heeft, zo denken we dat ze allergisch is voor E251, dat vind je in salami, kaas, bouillonblokjes. Het blijft zoeken en iedere keer zien wat heeft ze gegeten en waar kan het inzitten. 
Zo zijn onze eetgewoonten toch wel wat verandert. Hello fresh kwam binnen, snoep vloog buiten, fruit en groenten krijgen ze mee naar school en koekjes die wordrn zelf gemaakt. En nog blijft ze last hebben. 
Het is om zot van te worden. 

Marij

Geen opmerkingen:

Een reactie posten