Leven met een voedselallergie

Het komt meer en meer voor dat kinderen een allergie hebben. Dit kan een voedselallergie zijn maar ook allergisch zijn voor huisdieren en dergelijke. 

Mijn dochter Jele, krabte al toen ze klein was. Ze had ook uitslag in haar gezicht toen ze borstvoeding kreeg, maar toen legde ik geen verband met de problemen die we nu hebben. 

Maar ik zal beginnen bij het begin. Toen Jele klein was, had zij bubbels op haar wangen. We kregen een zalfje om te smeren en nog een zalfje met cortisone. Maar echt verbeteren deed dit niet. Er werd voor de eerste keer bloed getrokken. Hier bleek ze allergisch te zijn voor kat en hond, maar ook aardappelen en wit van ei. Dus dit werd vermeden en er werd speciaal voor haar verse groentenpap gemaakt. We hadden hier ook het gevoel dat dit niet het enigste. Een aantal maanden later werd weer bloed afgenomen. Er werd vanalles getest en niets gevonden. Maar ze bleef s' nachts wakker worden van de jeuk. Ze bleef krabben tot bloedenstoe. Ze werd hysterisch midden in de nacht. We leerden fenistil druppels en zalf kennen. Dit verzachte de jeuk. We probeerde allemaal verschillende soorten zalf, maar we hadden niet het gevoel dat er iets hielp. 

Later gingen we naar een dokter die gespecialiseerd is met dit soort zaken. Maar eigenlijk kon ze ons ook niet echt helpen. Er werd aangeraden om een eliminatiedieet te doen. 

Dus nu probeer ik alles op te schrijven wat ze eet en wanneer ze last heeft, zo denken we dat ze allergisch is voor E251, dat vind je in salami, kaas, bouillonblokjes. Het blijft zoeken en iedere keer zien wat heeft ze gegeten en waar kan het inzitten. 

Zo zijn onze eetgewoonten toch wel wat verandert. Hello fresh kwam binnen, snoep vloog buiten, fruit en groenten krijgen ze mee naar school en koekjes die wordrn zelf gemaakt. En nog blijft ze last hebben. 

Het is om zot van te worden. 

Marij

Rosalie I x 2

Mijn zoon zit in de 2de kleuterklas met 29mannekes, wat echt wel veel is. Gelukkig hebben zij twee juffen en worden zij dan ook in twee gesplitst. De juffen werken samen en de kindjes werken aan andere vaardigheden bij de ene als bij de andere. Zo hebben zij ook twee klaspoppen die iedere avond mee naar huis gegeven worden en iedere keer aan een ander kindje. De klaspoppen zijn Cezar en Nellie. Vorige week woensdag kreeg Miko Cezar mee naar huis. 

We hebben een pracht van een namiddag gehad. Miko heeft gebakken samen met Cezar. Er werd vanalles gedaan eigenlijk en natuurlijk wordt er van je verwacht dat je iets schrijft. Dus s'avonds maakte ik mijn huiswerk: een verslagje met foto's. 

Van het moment dat ik Cezar zag, vond ik het erg. Hij zag in een plastieke zakje. Als het zou regenen, hij zou nat worden. Je kon er geen A4 blaadje insteken, dus de volgende dag had ik mijn verslagje in een mapje gestoken. Ik vond dat ik iets moest maken. Dus de volgende dag sprak ik de juffen aan met de vraag of ik een tas voor ze mocht maken. 

Ze kozen voor Rosalie I uit 'Mijn tas'. Daarnaast kreeg ik ook kleuren waarmee ik iets mocht maken. Nellie kreeg roos en rood en een klein beetje paars. Cezar kreeg groen en blauw en een klein beetje geel. Ze vroegen ook of het mogelijk was om er een klein gaatje in te maken.

Dit zijn de tassen geworden:

Cezar

Nellie:

Het is eigenlijk een super patroon, maar de afwerking met biais lukte mij niet goed. Niet voldoende geduld :). Als ik deze nog eens zou maken, dan zou ik twee aparte zakken maken (binnenkant apart en buitenkant apart), gewoon omdat dit een veel mooiere afwerking geeft. Toch voor mij :). 

Ik paste het patroon ook een beetje aan. Er is een venstertje in de zak gekomen en daarachter (binnenkant) heeft een zakje gekregen, zo kunnen Nellie en Cezar in het zakje zitten en naar buiten kijken. 

Voor de twee zakken heb ik mijn voorraad aangeslagen. Ik wou niets kopen. Dus werd de binnenkant met fleece gedaan ipv die duurdere verstevigingen. Maar toen ik wou beginnen aan de hengsels, moest ik toch mijn portemonnee boven halen. Mijn zwarte tassenband was te kort, dus kocht is 70cm rode tassenband bij Stofcontact in Schriek. 

Dus in totaal heeft het mij €1,75 gekost en is mijn voorraad van stoffen verminderd. Een win-win-situatie: ik blij en de juffen blij. 

Ondertussen heb ik al mijn stoffen overlopen en zitten de dozen terug vol. De dozen zijn ook gesorteerd: katoen, effen katoen, tricot, effen tricot en de speciallekes. Ik ben ook een paar keer goed verrast geweest. Ik had meer stof dan ik had gedacht. In ieder geval ik hoop dat ik veel stofjes een nieuwe thuis kan geven. 

Na het sorteren van de stoffen, zal ik de rest van mijn patronen een juiste plekje geven. Maar eerst nog genieten van de avond en slapen. 

Groetjes, 

Marij

Jelena 3j

Mijn kleine meid wordt groot. 

Gisteren werd ze 3 jaar, dit werd al gevierd in school met zelfgemaakte koekjes. 

Vandaag mocht ze schoentjes kiezen en nog een cadeautje. Ze koos met behulp van tata, een Anna en Kristof pop van Frozen. En blijkbaar als je hen zelf laat kiezen, spelen ze er ook mee. Anna mocht zelf mee gaan slapen, ben benieuwd hoe Anna haar haren er uit gaan zien. 

Voor de rest werden er vandaag de voorbereidingen gemaakt voor het verjaardagsfeestje van morgen. 

De menu:

Prst i sir (kaas)

Soep: vleessoep met zelfgemaakte

Hoofdgerecht: Goulash met Gnocchi

Dessert: glutenvrije brownies - ananascake - meloen-bosbessenijsjes

Ik moet wel zeggen dat mijn ventje heeft gekookt. De goulash is al klaar. De desserten heb ik gelukkig gedaan, daar doet hij niet aan mee. Morgen mag ik nog even kuisen en dan mag het bezoek komen. 

Slaapwel

Marij

Opruimen naaizolder

Zoals iedereen die naait, heb ik ook een verslaving aan stofjes te kopen en te stockeren. Ik heb gewoon teveel en het werd tijd dat ik alles eens bekijk en verkoop wat ik niet meer zal gebruiken. 

Dit is mijn zolder op dit moment:

Onderkant:

Bovenkant:

Ik heb heel veel gerief in dozen steken, maar zoals je kan zien het is helemaal niet ordelijk. Ik weet niet welke stoffen in welke dozen zitten. En ik denk ook dat er veel rommel in zit. 

In de twee kasten zit ook materiaal in dat er niet hoort. Dus opruimen geblazen, en labelen. En bij opruimen hoort ook een beetje verkopen. Dus hou zeker mijn pagina in het oog, ze komen hier zeker op. 

Dus wordt vervolg...

Groetjes

Marij

Voltallig: mama & papa en 3kids

De schoolvakantie is bijna gedaan en mijn familie is weer voltallig. Dat is gevoel is gewoon super, maar het is weer aanpassen. Mijn man spreekt over zever, maar toch is het aanpassen. Noem het 'je plek zoeken in de troep' de gewoontes die je had toen je alleen was met twee kids, veranderen. Je moet nu rekening houden met 3 kids, maar ook je man. Het zijn kleine dingen zoals opstaan, eten, spelen en slapen. Je bent gewoon niet alleen meer. Maar dat terzijde, het is geweldig om Miko weer te knuffelen en zien hoe groot hij is geworden. De gewoonten van hem zijn anders, zijn gedrag. Het is allemaal wat zoeken, maar echt geweldig. 

Nu dat iedereen thuis is, heb ik mijn naaimachien opzij gezet. Maar vandaag moest ik nog iets maken, morgen is er een verjaardagsfeestje van mijn metekindje. Dus maakte ik een klein envelopje, hier kan ik haar morgen wat geld geven en kan ze haar eigen cadeau kopen. 

Zo worden er weer kleine overschotjes van stof verwerkt. 

Morgen nog even strijken en dan zijn we klaar. 

Marij

Labels speelgoedkast

Tijdens verjaardagsfeestjes, feesten en op andere momenten krijgen de kinderen speelgoed. Dat speelgoed moet ergens gezet worden. Het probleem is dat we geen grote living hebben en ik wil niet dat onze living vol ligt met speelgoed. Zo werd een deel van de kast gevuld met dozen van Ikea. Want ooit worden die dozen in die kasten gestoken van Ikea. Maar nu zullen ze het moeten doen met de kast. 

Dit werd het resultaat: 

Een aantal dozen kregen een label, dit zijn de speelgoedjes waar ze het meest mee spelen. 

Maar ik heb nog werk te doen. Maar het is een begin. 

Zo heb ik ook besloten om mijn dozen stof na te kijken en te verkopen wat ik niet nodig heb. Want dit is een ramp. Zoveel gerief dat ik niet allemaal zou gebruiken. 

Vele groetjes en slaapwel. 

Marij

Kids: grote momenten

Sinds kort heb ik drie kids. Daarnaast ben ik meter en ben ik getrouwd. Van elk van hen wil ik de meest leuke dingen bewaren: een soort van aandenkendoos, waar ze later iets aan hebben. Ik ben begonnen met elk hun eigen doos te maken met een foto van hun. 

Nikola 

Jelena

Kristian

En zo is het dan mooi naast elkaar. 

Wat komt erin? Je kan hier eigenlijk alles insteken, van geboortekaartjes, knuffels, van elk schooljaar een aantal tekeningen, het zwangerschapsboekje, misschien de test. 

En elke keer komt er iets extra bij in de doos. 

Nu nog een doos maken voor mijn metekindje en mijn ventje en ik dan.

Maar dat is voor de volgende keer. Eerst nog dozen halen en dan kunnen we het verder in orde maken. 

Hoe hebben jullie je aandenken bijgehouden van de kids?

Groetjes

Marij